Κάθε χρόνο μαθαίνουμε το «έσχες», αλλά το «πόθεν» που ενδιαφέρει περισσότερο… αγνοείται
Κάθε χρόνο η ίδια ιστορία. Η δημοσιοποίηση του… πόθεν έσχες των πολιτικών αρχηγών και των βουλευτών γίνεται θέμα συζήτησης και εμείς μαθαίνουμε ποιος είναι πλούσιος, ποιος είναι φτωχός, ποιος είναι μεγαλοκαταθέτης, ποιος μεγαλοϊδιοκτήτης ακινήτων και ποιος σκαφάτος.
Μόνο που αυτά που μαθαίνουμε είναι τα περιουσιακά στοιχεία που οι εκπρόσωποι του Εθνους διέθεταν τέσσερα χρόνια πριν, ενώ το ενδιαφέρον θα ήταν να μαθαίναμε ποια είναι η τρέχουσα (η περυσινή ουσιαστικά) περιουσία τους και όχι αυτή του 2012 που παρουσιάζεται στις δηλώσεις του 2013.
Αλλά έστω κι έτσι μπορούν να γίνουν συγκρίσεις, όπως επίσης να σημειωθεί και πόσοι απ’ αυτούς κατάφεραν να… αβγατίσουν την περιουσία τους εν καιρώ κρίσης όταν η πλειοψηφία των Ελλήνων έχει φτωχοποιηθεί πλήρως.
Το θέμα, όμως, είναι πως αυτό που μαθαίνουμε είναι το ύψος της περιουσίας τους, ενώ το πόθεν έσχες, όπως ακριβώς το λέει και η φράση, σημαίνει ότι πρέπει να μάθουμε από πού προέρχονται αυτά τα περιουσιακά στοιχεία.
Είναι το «πόθεν» που έχει ενδιαφέρον, αφού από αυτό θα προκύψουν τυχόν ύποπτες συναλλαγές. Από εκεί θα μπορούσε κάποιος να δει αν ένας πολιτικός διαθέτει περιουσία που προέρχεται από την εύπορη οικογένειά του, από επιχειρηματικές και επαγγελματικές δραστηριότητες ή δεν δικαιολογείται από τα παραπάνω, επομένως θα μπορούσε να προέρχεται από σκοτεινές διαδρομές.
Αλλά αυτό το «πόθεν» δεν το μαθαίνουμε ποτέ. Κι όχι μόνο δεν το μαθαίνουμε, αλλά με βάση το νέο νόμο δεν δημοσιοποιούνται πλέον ούτε οι διευθύνσεις των ακινήτων που δηλώνουν οι πολιτικοί, για λόγους προστασίας προσωπικών δεδομένων που περιπλέκουν ωστόσο την προσπάθεια να υπάρξει διαφάνεια.
Και δεν είναι μόνο οι διευθύνσεις, αλλά και οι γεωγραφικές συντεταγμένες της ακίνητης περιουσίας των εκπροσώπων του Έθνους, που πλέον απουσιάζουν.
Στα φετινά πόθεν έσχες των πολιτικών υπάρχει «λευκό» στα σχετικά τετραγωνάκια των δηλώσεων όπου αναγράφεται ο νομός, ο δήμος ή η κοινότητα, καθώς και η τοποθεσία, οικοπέδων, κατοικιών, διαμερισμάτων, κτημάτων και αποθηκών των βουλευτών.
Αποτέλεσμα αυτής της παρέμβασης είναι να μην έχουν τη δυνατότητα οι πολίτες να γνωρίζουν εάν ένας εκπρόσωπός τους διαθέτει ή απέκτησε ακίνητο στην πιο ακριβή ή στην πιο απομακρυσμένη περιοχή της χώρας ή του εξωτερικού, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει. Το ίδιο ισχύει και για τους αριθμούς νηολογίου και κυκλοφορίας σκαφών και οχημάτων των βουλευτών.
Μιλάμε δηλαδή πλέον για ένα πόθεν έσχες, που αφορά τέσσερα χρόνια πριν, που δεν αναφέρει από πού προέκυψαν τα περιουσιακά στοιχεία που παρουσιάζονται και για ένα χαρτοφυλάκιο ακινήτων των 300 της Βουλής που δεν έχει πια ούτε γεωγραφικό προσδιορισμό.
Για ποιο πόθεν έσχες λοιπόν μιλάμε και μέχρι πότε θα συνεχιστεί αυτή η κοροϊδία;
